کد مطلب:35271 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:15

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا پيامبري هم وجود دارد كه در رسالتش شكست خورده باشد؟

خير. همان گونه كه دشمني و كارشكني سيره ناپسند مشترك مخالفان همه پيامبران است، پيروزي پيامبران بر دشمن هم جزو سنّتها و احكام مشترك انبياست و هيچ پيامبري نيست كه شكست خورده باشد. البته سخن از شخص پيامبر نيست، زيرا همه انسانها از نظر بدن مادي، مرگ دارند و انبيا اگر شهيد هم نشوند، طبق جريان عادي بايد بميرند. اما هيچ پيامبري نيامد كه مكتب و شخصيت حقوقي او شكست بخورد.

در سوره غافر ميفرمايد: «انَّاَ لنَنَصْرُ رَسُلَنا وَ الذِّين امَنوا فِي الحَيوة الدُّنيا وَ يَومَ يَقُوم الاَشْهاد» غافر/51. ما انبيا و مؤمنان را در دنيا و قيامت ياري ميكنيم. بسياري از صاحبان مكتب آمدند وبساط مكتبشان بعد از مدّتي برچيده شد؛ اما هر پيغمبري كه مكتبي آورد، دين او بقا يافت. و امروزه بيشترين ملتها، شاگردان انبيايند. اعم از مسلمان، مسيحي، يهودي، و زرتشتي كه وجود خدا، وحي، قيامت و رسالت را قبول دارند. تنها برخي از گروهها هستند كه سخن انبيا را نميپذيرند و گرفتار مرامهاي الحاديند، كه اگر سرنيزهها را از روي سر آنها بردارند و پيام وحي به آنان برسد، آنان نيز حق را خواهند پذيرفت. بنابراين، هيچ پيامبري نيامد كه شكست بخورد و مكتبش برچيده شود؛ و اين امر از جانب خداوندي كه خود و رسولانش پيروزمند و غالبند، تثبيت شده است: (كَتَب اللهُ َلاَ غْلَبنَّ انَاَ وَرُسُلي) مجادله/21.

همان گونه كه خداوند واحد، قهار، غالب و فوق عباد است، انبيا هم در پرتو قهر و غلبه الهي هماره غالبند، و پيروزيشان در سايه ظفرمندي خداست. و همان گونه كه شكست خداوند محال است، هزيمت و شكست رسالت نيز مستحيل خواهد بود.

نظام كيهاني كه تابع علم و ربوبيت خداوند است، با غلبه حق بر باطل و پيروزي صدق بر كذب و ظفرمندي زيبا بر زشت و چيرگي معنا بر ماده تنظيم شده است.

هم وعيد دنيايي دامنگير دشمنان انبياست و هم وعيد اخروي. درباره وعيد اخروي آمده است كه وقتي عدهاي را به جهنم ميبرند، سرپرستان جهنم به آنان ميگويند: مگر انبيا و منذران الهي نيامدند وشما را از حق آگاه نكردند: (أَلَم يَأتِكم رُسُلٌ) انعام/13، (أَلَم يَأتِكم نَذيرٌ) ملك/8. آنان ميگويند: چرا، انبيا آمدند و حق را بيان و ما را انذاز كردند، ليكن شقاوت ما بر مسلط شد و هوسراني نگذاشت ما دعوت انبيا را بپذيريم وبه آن عمل كنيم: (غَلَبَت عَلَينا شِقْوتنا) مومنو ن/106. اما در مورد وعيد دنيوي، وقتي معجرهاي ظهور كرد و طاغيان در برابر آنان ايستادند، به حياتشان خاتمه داده ميشود و اين اصلي كلي است. خداي سبحان درباره قوم ثمود ميفرمايد: (فَدَمْدَمَ عَليهِمْ رَبُّهم بِذَنبِهمْ فَسَوّيها وَلا يَخافُ عُقْبها) شمس/14-15 ، يا درباره قوم عاد ميفرمايد: (سَخَّرها عَلَيهِمْ سَبْعَ لَيالِ وَ ثَمانِية اَيّام حُسُوماً فَتَري القَوْمَ فيها صَرعي) حاقه/7، يا درباره قوم نوح ميفرمايد: (أُغرقوا فأُدخلوا ناراً) نوح/25.

يا درباره فرعون و سپاهيانش ميفرمايد: (فَغَشَيهم مِنَ اليَّم ما غَشَيهم) طه/78، اصل كلي و سنّت قطعي درنبوّت عامه اين است كه اهل استكبار، بر اثر ايستادگي در برابر معجزات پيامبران، استحقاق و عيد دارند؛ هم وعيد دنيا و هم وعيد آخرت وسرانجام محكوم خواهند شد:(كُلُُّ كَذَّبِ الرُّسلَ فَحَقَّ وعيد) ق/14. نتيجه تحقّق وعيد خداوند، نيز پيروزي انبياست و از نشانههاي پيروزي پيامبران اين است كه هم اكنون انبيا چند ميليارد بشر روي زمين را اداره ميكنند، و سران استكبار با همه قدرت خود نتوانستهاند، بخش قابل ملاحظهاي از بشر را به سوي فكر الحادي دعوت كنند. اين سنت قطعي حق است، هم در دنيا و هم در آخرت، كه سپاه حق، پيروزند: اِنهم لَهُم المَنْصُورون وَ اِنَّ جُنْدَنا لَهُم الغالِبون صافات/172-173 ، اَنَّا لَنَنْصُر رُسُلنا و الَذَِّين امَنوا فِي الحَيوة الدُّنيا وَ يَوم يَقوُم الاَشْهاد يَوم لا يَنْفَع الظالِمِين مَعْذِرتُهم وَ لَهُم اللَّعنة وَ لَهُم سوُء الدّار) غافر/51-52.

---

: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن ج 6 (سيرة پيامبران(ع) در قرآن)